تراشه A15 اپل در تست هوش مصنوعی تقریبا 70 درصد سریع از تراشه های تنسور گوگل است

چیزی که بیشترین توجه‌ها را در گوشی‌های جدید گوگل یعنی پیکسل ۶ و پیکسل ۶ پرو به خود جلب کرده است، تراشه جدید به کار رفته در این گوشی‌های یعنی تراشه تنسور (Tensor) است.

گوگل که برای اولین بار تراشه گوشی‌هایش را خودش طراحی کرده، در تبلیغات مربوط به این پردازنده روی عملکرد پردازنده در زمینه‌های مربوط به هوش مصنوعی نظیر تبدیل صدا به متن و انجام محاسبات پیچیده در هنگام عکاسی مانور ویژه‌ای داده بود.

بنابراین هنگامی که هواداران پیکسل از ضعف این پردازنده نسبت به پردازنده اپل یعنی چیپ A15 در زمینه هوش مصنوعی آگاه شوند، حسابی متعجب خواهند شد.

در بررسی‌ها و تست‌های انجام شده، پردازنده گوگل نسبت به پردازنده‌های اسنپ دراگون ۸۸۸ (Snapdragon 888)، اگزنیوس ۲۱۰۰ (Exynos 2100) و البته تراشه ساخته شده توسط اپل، عملکرد بهتری از خود نشان داده است.

با این وجود در زمینه‌ای که ادعا می‌شد نقطه قوت پردازنده گوگل است، تنسور عمکلرد مناسبی از خود نشان نداد.

تست توسط نوت بوک چک به وسیله‌ اپلیکیشنی که برای بررسی عملکرد پردازنده در زمینه یادگیری ماشین طراحی شده است، انجام شد.

یادگیری ماشین (Machine Learning) زیر شاخه‌ای از هوش مصنوعی محسوب می‌شود. سیستم‌هایی که از الگوریتم‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کنند می‌توانند به مرور زمان با دریافت ورودی‌های مختلف آموزش ببیند و عملکرد بهتری از خود نشان دهند.

طبق تست انجام شده، تراشه A15 اپل امتیاز 5934 و تراشه تنسور امتیاز 3455 را کسب کرد. این امتیازها نشان می‌دهد که تراشه طراحی شده توسط اپل حدود ۷۱ درصد از تنسور در انجام وظایف مربوط به یادگیری ماشین، سریع‌تر است.

در آزمون مربوط به پردازنده مرکزی نیز، تراشه گوگل امتیاز ۳۰۷ و A15 امتیاز تحسین برانگیز ۹۳۹ را کسب کرد. ۳۰۷ به هیچ وجه امتیازی پایینی نیست اما نشان دهنده این است که در تست انجام شده، پردازنده گوگل در برابر پردازنده اپل حرفی برای گفتن نداشته است.

در تست مربوط به واحد پردازنده گرافیکی یا GPU نیز تراشه اپل امتیاز 2727 و تراشه گوگل امتیاز 1428 را کسب کرد.

البته عملکرد پردازنده‌ها در دنیای واقعی ممکن است تفاوت کند، اما نتایج تست اختلاف بزرگی را میان دو پردازنده نشان می‌دهد که نمی‌توان از آن صرف نظر کرد.

همچنین نباید این نکته را فراموش کنیم که تنسور اولین پردازنده‌ای است که گوگل طراحی می‌کند. بنابراین می‌توان ضعف عملکرد این پردازنده نسبت به رقبا در برخی زمینه‌ها را به این واقعیت نیز نسبت داد. علاوه بر این به یاد داشته باشید که پردازنده گوگل توانست پردازنده‌های Snapdragon 888، Exynos 2100 و Kirin 9000 را در تست‌های مربوط به واحد پردازنده گرافیکی شکست دهد.

اما از طرف دیگر اپل سال‌هاست که پردازنده‌های خود را طراحی کرده و با تعبیه آن‌ها در گوشی‌های آیفون، آن‌ها را به بازار عرضه می‌کند.

بنابراین نباید از عملکرد بهتر A15 چندان شگفت‌زده شد، چرا که اپل سال‌هاست به صرف هزینه و سرمایه‌گذاری برای طراحی بهترین تراشه‌های مناسب برای محصولاتش مشعول است.

آیا با وجود این نتایج باید از خرید گوشی‌های پیکسل صرف نظر کنیم؟

خیر! همانطور که گفتیم عملکرد گوشی‌ها در تست و دنیای واقعی با هم متفاوت است. گوشی‌های سری ۶ پیکسل تاکنون عملکرد مناسبی از خود نشان داده‌اند و اندروید ۱۲ نیز وظایف مربوط به هوش مصنوعی را با قدرت گرفتن از تنسور به خوبی انجام می‌دهد.

انجام چنین تست‌هایی تنها نشان دهنده جایگاه محصولات مختلف و شرکت‌ها در زمینه طراحی و ساخت سخت افزار است و پیشرو بودن اپل نیز در طراحی گوشی و پردازنده تاکنون به همه ثابت شده است.

بنابراین پایین بودن امتیازات تراشه تعبیه شده در پیکسل، به معنای عملکرد نامناسب آن‌ها نیست. در واقع هدف گوگل از طراحی تنسور، ساخت یک تراشه برای سازگار بودن با الگوریتم‌های یادگیری ماشین و هوش مصنوعی گوگل بوده است. این اطمینان را داشته باشید که زیرسیستم‌های موجود در تراشه تنسور به خوبی در کنار یکدیگر فعالیت می‌کنند و داشتن سرعت بالا تنها برای یک عنصر از تراشه مانند پردازنده مرکزی یا واحد پردازش گرافیکی مد نظر مهندسان گوگل نبوده است.

روی هم رفته، گوشی‌های سری ۶ پیکسل قوی‌ترین و بهترین گوشی‌هایی هستند که تاکنون توسط گوگل طراحی شده‌ است و گوگل بالأخره محصولی قابل توجه و زیبا را برای طرفداران پیکسل به ارمغان آورده است.